Kontrola dostępu
Kontrola dostępu pozwala Ci określić jakie dane w strukturze lub klasie powinny być eksponowane w stronę świata zewnętrznego. Pozwala Ci tego dokonać przy pomocy poniższych modyfikatorów:
- Public: to znaczy, że wszyscy mogą czytać i nadpisać daną właściwość.
- Internal: to znaczy, że tylko Twój kod w Swift może czytać i nadpisywać daną właściwość. Jeśli eksportujesz swój kod jako framework, to inni nie będą mieć dostępu do tej właściwości.
- File Private: to znaczy, że do tej właściwości będzie mieć dostęp tylko ten kod, który znajduje się w tym samym pliku.
- Private: to jest najbardziej restrykcyjna opcja. Powoduje ona, że dana właściwość jest dostępna tylko wewnątrz typu lub rozszerzenia, w którym się znajduje.
Przez większość czasu nie musisz martwić się o kontrolę dostępu. Czasem jednak będziesz potrzebować sprecyzować dostęp do danej właściwości, aby nie było można się do niej dostać. Jest to przydatne, ponieważ np. wtedy tylko Twoje metody będą w stanie zmienić daną właściwość.
Aby zadeklarować prywatną właściwość wystarczy dopisać do niej private. Na przykład:
class TaylorFan {
private var name: String!
}Jeśli chcesz użyć kontroli dostępu "file private", po prostu dopisz słowo fileprivate. Aczkolwiek muszę dodać, że fileprivate jest używane bardzo sporadycznie.
SPONSORED Are you tired of wasting time debugging your Swift app? Instabug’s SDK is here to help you minimize debugging time by providing you with complete device details, network logs, and reproduction steps with every bug report. All data is attached automatically, and it only takes a line of code to setup. Start your free trial now and get 3 months off exclusively for the Hacking with Swift Community.
Sponsor Hacking with Swift and reach the world's largest Swift community!
