Kontrola dostępu
Kontrola dostępu pozwala Ci określić jakie dane w strukturze lub klasie powinny być eksponowane w stronę świata zewnętrznego. Pozwala Ci tego dokonać przy pomocy poniższych modyfikatorów:
- Public: to znaczy, że wszyscy mogą czytać i nadpisać daną właściwość.
- Internal: to znaczy, że tylko Twój kod w Swift może czytać i nadpisywać daną właściwość. Jeśli eksportujesz swój kod jako framework, to inni nie będą mieć dostępu do tej właściwości.
- File Private: to znaczy, że do tej właściwości będzie mieć dostęp tylko ten kod, który znajduje się w tym samym pliku.
- Private: to jest najbardziej restrykcyjna opcja. Powoduje ona, że dana właściwość jest dostępna tylko wewnątrz typu lub rozszerzenia, w którym się znajduje.
Przez większość czasu nie musisz martwić się o kontrolę dostępu. Czasem jednak będziesz potrzebować sprecyzować dostęp do danej właściwości, aby nie było można się do niej dostać. Jest to przydatne, ponieważ np. wtedy tylko Twoje metody będą w stanie zmienić daną właściwość.
Aby zadeklarować prywatną właściwość wystarczy dopisać do niej private. Na przykład:
class TaylorFan {
private var name: String!
}Jeśli chcesz użyć kontroli dostępu "file private", po prostu dopisz słowo fileprivate. Aczkolwiek muszę dodać, że fileprivate jest używane bardzo sporadycznie.
SPONSORED Announcing NSSpain 2020: Remote Edition! An online, continuous conference for iOS developers. We’ll start on Thursday and finish on Friday, with talks, activities, and lots of fun for 36 hours, non-stop. Sound good? Join us!
Sponsor Hacking with Swift and reach the world's largest Swift community!
